نظریه های جدید تئاتر

بخش اعظم فعاليت‌هاي تئاتر در اواخر سده نوزدهم دنباله منطقي سنت‌هاي پيشين بود؛ اما پس از سال 1785 تعدادي از نويسندگان و کارگردانان از سنت‌هاي نمايشي گذشته فاصله نماياني گرفتند و تئاتر نوين را بنياد نهادند؛ تئاتري که تا کنون دوام آورده است. در اين کتاب ابعاد و گستره ي نظريه‌هاي جديد در حوزه تاريخ تحول تئاتر قرن بيستم و تحولات و دستاوردهاي آن تا عصر پسامدرن بررسي مي‌شود.