جنون و مرگ در فلسفه

در اين کتاب از منظر فلسفه قاره‌اي به بررسي «جنون و مرگ» پرداخته مي‌شود و در گام نخست با توجه به خوانش «فايدون»، «افلاطون» و «هگل» اثبات مي‌شود که جنون و مرگ به‌مثابه نمودهاي منفيت، استمرار حرکت ديالکتيکي را تضمين مي‌کنند. در گام بعدي در رابطه با مسئله منفيت، تفسيري از هستي و زمان ارائه مي‌شود و فلسفه متأخر «هايدگر» به منزله پاسخي به دشواري‌هاي برآمده از هستي و زمان بازروايي مي‌گردد. در گام پاياني بر مناظره ميان «فوکو» و «دريدا» در رابطه با تاريخ جنون تمرکز مي‌شود و نشان مي‌دهد که چگونگي تفکر فلسفي، محدوديت خود را از طريق شيوه‌اي که در آن به منفيت مي‌انديشد پديدار مي‌سازد.