انسان، دولت و جنگ

در کتاب حاضر، پروفسور والتز به پژوهش درباره سهم خاص نظریه سیاسی کلاسیک در فهم علل جنگ و تعریف شرایطی می‌پردازد که به‌موجب آن امکان مهار یا محو جنگ به‌عنوان داور نهایی اختلافات بین گروه‌هایی از مردمان در غیاب اقتدار مرکزی به وجود می‌آید ، روش او عبارت است از تشریح پاسخ‌هایی که بعضی نظریه‌پردازان شاخص ارائه کرده‌اند و سپس یک‌فصل در میان، پرداختن به بحث درباره برخی پیامدها و کاربردهای بینش‌های کلاسیک در پژوهش‌های معاصر علوم اجتماعی و گزینه‌های موجود در حوزه سیاست‌گذاری عمومی، بدین ترتیب کارش چیزی بیش از تفسیر است. او گذشته از این‌که به این امر می‌پردازد که شخصیت‌های برجسته در تاریخ اندیشه سیاسی غرب واقعاً چه منظوری داشته‌اند، حتی از این نیز فراتر می‌رود و به تغییرات ناشی از اندیشه‌ها و نوشته‌های آنان توجه می‌کند . موضوعات موردتوجه او به عهد باستان تعلق ندارند و دیدگاهش صرفاً هنر برای هنر نیز به شمار نمی‌رود.