من و مال خودم

«من و مال خودم» نوشته مکس استرنر، مشترک بین حوزه‌های فلسفه، جامعه‌شناسی و سیاست و درباره سیر تکامل «من» انسان است. انسانی صاحب اراده، مستقل، فردگرا و داری حس قدرت و مالکیت. استرنر در این کتاب که رد سال ۱۸۴۵ منتشر شد، درباره مفاهیمی مثل، مردم، اهمیت فرد، جامعه و اصلاحات در دوران باستان و مدرن، پیدایش اومانیسم، لیبرالیسم و اندیشه‌هایی مانند آزادی‌خواهی، قدرت، مالکیت، لذت و... سخن گفته و رد انسان فردگرا اما تحت انقیاد جامعه را در تاریخ پی گرفته است. او در این کتاب انگشت اتهامش را به سمت نهادهای مدنی و اجتماعی گرفته و تقریبا هیچ نهاد مذهبی، فلسفی سیاسی و اجتماعی را -به عنوان نهادهای خودکامه‌ای که با کمند قانون افراد را پایبند اخلاق و وظیفه می کنند- از قلم ملامت نیانداخته است. او معتقد است تمام انقلاب‌ها یک دیوسیرتی را پاک می کنند تا دیو‌سیرتی دیگری جایگزین آن کنند.تمرکز استرنر در این کتاب بر فرد است و درواقع این کتاب برای دفاع از آزادی و اصالت فرد در برابر جامعه نوشته شده است:«در با هم بودن به صورت ملت یا دولت ما تنها، مردم هستیم. این‌که چگونه خود را از جنبه‌های دیگر به عنوان فرد تبعید می‌کنیم، و به چه نوع تکانه‌های خودجویانه‌ای تسلیم می‌شویم، تنها به زندگی خصوصی‌مان تعلق دارد؛ زندگی همگانی یا دولتی ما سراسر مردمی است. هر چیز نامردمی یا "خودپرستانه" که به ما چنگ می‌زند به "موضوعی خصوصی" کاهش داده می‌شود و ما دولت را به طور مشخص از "جامعهٔ مدنی" که حوزهٔ فعالیت "خودپرستی" است متمایز می‌کنیم.مردم راستین، ملت است، اما فرد همیشه خودپرست است. بنابراین فردیت یا انزوایی را که در آن ناهم‌سازی و نابرابری خودپرستانه مأوا دارد دور بیفکنید و زندگی خود را سراسر به پای مردم راستین ـ ملت یا دولت ـ بریزید. آن‌گاه در مرتبهٔ مردمان قرار دارید و دارای تمام چیزهایی هستید که از آنِ مردم است؛ دولت، مردم راستین، شما را سزاوار و شایستهٔ چیزی می‌کند که به آن تعلق دارد و به شما "حقوق مردم" را می‌دهد؛ مردم حقوقش را به شما می‌دهد!» اندیشه‌های استرنر، بعدها روی تفکرات نیچه، مکس ارنست، هنریک ایبسن، ویکتور سرژ و بسیاری دیگر تاثیر گذاشت.