بوی کاهگل، آواز پرنده

هذیان بعد از جنگ...

اگر ابرها خاکستری نبودند

باران رنگ دیگری داشت

و اشک‌های تو

سبز کم‌رنگ بودند.

رنگ جنگ در آه می‌مانَد در نگاه می‌ماند

من نفرت از جنگ را در چشم‌ها دیده‌ام

و نفرت از صلح را در دندان‌ها

اگر ابرها خاکستری نبودند

باران رنگ دیگری داشت

می‌دانم چشم‌هایت در مهتاب زیباترند

اما...

باید به پناهگاه برگردیم

تهران ۱۳۶۸

صفحه ۶۸