"بیل بوفورد"، سردبیر مجلهی هنری-ادبی گرانتا، در شمارهی تابستان ۱۹۸۳، ریچارد فورد را در کنار چهرههایی چون ریموند کارور و توبیاس وولف – هر دو از دوستان نزدیک ریچارد فورد- آفرینندگان جریانی ادبی موسوم به «رئالیسم کثیف دانست» و در توصیف این جریان نوشت که قصههای آنان مبتنی است بر واقعیتهای تلخ زندگی روزمرهی شخصیتهای طبقهی متوسط جامعه. به تعبیر او، این نویسندگان با «خونسردی و خویشتنداری گزنده و عاری از اغراق» از تلخیهای زندگی مینویسند. با این همه ریچارد فورد در گفتوگویی با همین نشریه (اکتبر ۲۰۰۷) گفت بوفورد خواسته با این «کلک بازاریابی»، مجلهاش را در بریتانیا بفروشد، «که البته خیلی خیلی خوب هم جواب گرفت… خوانندههای من هم بیشتر شدند و از این بابت هرچقدر از او تشکر کنم کم است.»
بخشی از مقدمهی کتاب "آتشبازی"، نوشتهی "امیرمهدی حقیقت"، در معرفی سبک و روش کار ریچارد فورد.