نظریه تقابل دریدا در هنرهای تجسمی

کتاب حاضر ضمن شرح و توضیح نظریه تقابل‌های دوتایی دریدا، بیان می‌کند که این نظریه نقش مهمی در تفسیر ساختار بصری هنرهای تجسمی دارد. این نظریه در تحلیل آثار هنری و تفسیر نشانه‌ها کارایی خود را نشان داده است. محتوای نظریه تقابل‌های دوتایی نه تنها بحث محوری در شناخت آثار هنری بوده بلکه بر روش‌های نقد هنر تأثیرگذار بوده است. همچنین نشانه شناسی هنر در تفسیر نقوش و برای ورود به عرصه تحلیل سازوکارهای رمزگان از نظریه تقابل‌های دوتایی بهره برده است. ایده به کارگیری نظریه تقابل‌های دوتایی دریدا برای نقد آثار اشر شیوه‌ای ترکیبی و کاربردی و قابل تعمیمی برای تحلیل و نقد مدرن آثار تجسمی فراهم ساخته که در آن فضا از طریق مطالعه تطبیقی نظریه‌ها و آثار هنری، فرایند نمادین نقوش، تعامل فرم‌ها و تقابل رنگ‌ها به تفسیر لایه‌های معنایی و ارزش ویژه آثار هنری می‌پردازد.