اخلاق عرفانی عطار نیشابوری: مبانی، نظام مندی و نظریه اخلاقی

کتاب حاضر در زمینه مبانی، نظام‌مندی و نظریه اخلاقی از منظر عطار نیشابوری نوشته شده و موضوع عرفان در ادبیات را دنبال می‌کند. این کتاب نتیجه پژوهشی است که بخشی از رساله دکترای نویسنده محسوب می‌شود؛ تلاشی است برای ارائه تصویری از اخلاق عرفانی عطار نیشابوری که مشتمل بر سه ضلع مبانی، نظام فضایل و رذایل و نظریه اخلاق هنجاری است. مقصود اصلی این کتاب در واقع نظام‌مندسازی اخلاق عرفانی عطار است مبتنی بر روابط چهارگانه انسان یعنی ارتباط با خدا، ارتباط با خود، ارتباط با انسان‌های دیگر و ارتباط با طبیعت پیرامونی و ساحات پنج‌گانه عقیدتی، احساسی و عاطفی، ارادی و گفتار و کردار صورت گرفته است. همچنین تلاش شده روابط علّی میان فضایل و رذایل یا تقدم و تأخر آن‌ها در اخلاق عرفانی آشکار شود. اما از آنجایی که اخلاق عرفانی اصالتاً ناظر به رابطه انسان با خداست، لازم دیده شده قبل از بحث نظام مندسازی اخلاق عرفانی عطار، به مبانی خداشناسی و انسان شناختی اخلاق عرفانی او پرداخته شود و ضمناً در بخش آخر به بحث درباره نظریه اخلاق هنجاری عطار پرداخته می‌شود که در واقع برآمده از مبنای و نظام‌مندی اخلاق عرفانی اوست.