شیب تند

کتاب حاضر، درباره تنهايي است و همچنين درباره تغيير. روايت اين کتاب به‌مراتب بيشتر بر غم‌آلودي دروني آدم‌ها دلالت دارد تا ناجوانمردي روزگار. شايد خواننده به اين نتيجه برسد که اين کتاب يک نقد ادبي بر بي‌اعتقادي بشر امروز است يا شايد خواننده فکر کند که اين داستان سعي دارد تهي شدن انسان را به رخ بکشد.