رنگین کمان های بی پایان

کتاب حاضر داستانی فارسی با موضوع برده‌داری، نوشته شده است. وقایع این داستان در حدود سال 1859 ـ 1858 در ایالت جورجویا در جنوب شرق آمریکا است. در این داستان به نیروی پنهانی که در خدمت سرمایه‌داران و در جهت نابودی حقوق اولیه و بدیهی انسانی قرار گرفت، توجه شده است. نیرویی که بر تقویت ستمکاران و تضعیف مظلومان همت گمارده؛ چنانکه وظیفه‌ای متضاد داشته است. نیرویی که در کنار تهدید و زور، این جمعیت کثیر را توانسته به بند بکشد. ترسیم انحطاطی است که حاصل به قهقرا رفتن اصول اولیه انسانی بود. 152 سال قبل از آنکه یک رنگین‌پوست به ریاست جمهوری آمریکا نائل گردد، رویدادی که تئودور میچ، برده‌دار بزرگ این داستان، آن را پیش‌بینی کرده بود. همچنین هشتاد سال پس از تصویب اعلامیه استقلال آمریکا و حدود چهار سال قبل از به قدرت رسیدن آبراهام لینکلن و آغاز جنگ‌های داخلی آمریکا و در زمان ریاست جمهوری «جیمز بیوکنن» فردی که چون اکثریت قریب به اتفاق اسلافش، مروج نفرت و خشونت علیه رنگین‌پوستان بود. او در آستانه التهابات داخلی کشور و بحران‌های فزاینده به ویژه مبتنی بر القای برده‌داری، تأکید کرد که آفریقایی تبارها از حقوق شهروندی محروم هستند و آن‌ها هیچ‌گاه نمی‌توانند به عنوان شهروند ایالات‌متحده آمریکا انتخاب شوند. همچنین اعلام کرد که دولت‌های فدرال حق لغو برده‌داری را ندارند. بیوکنن فکر می‌کرد که این تصمیمش آمریکا را متحدتر خواهد کرد ولی باعث شد تا کشور روز به روز، بیشتر دچار هرج‌ومرج گردد. داستان این رمان، واقعی نبوده و نام‌های افراد و مکان‌ها عاریتی و هرگونه تشابه اسامی اتفاقی می‌باشد.