این کتاب تلاشی است نظری و تاریخی برای فهم و تبیین دیدگاههای معرفتشناسانۀ سه تن از بزرگترین چهرههای اخیر در تاریخ فلسفۀ غرب: هوسرل، هایدگر و مرلوپونتی. نویسندۀ کتاب میکوشد با کنار هم قرار دادن آرای این سه متفکر و توجه به شباهتها و تفاوتهای آرای آنان و همچنین قرار دادن این آرا و آموزهها در پسزمینۀ معرفتشناسی استعلایی کانت، آرای معرفتشناسانۀ هیوم، بارکلی، لاک و دکارت و همچنین تلقی ارسطو و افلاطون از معرفت، گزارشی تازه از معرفتشناسی در سنت پدیدارشناسی عرضه کند. او علاوه بر بررسی ارتباط آرای معرفتشناسانۀ این فیلسوفان با مباحث معرفتشناسی معاصر از آرای متافیزیکی آنان نیز غافل نیست و میکوشد نشان دهد چگونه هستیشناسی این فیلسوفان در نقاطی مهم با معرفتشناسی آنان پیوند خورده است.