نقالی محفلی برای اجرای نمایشنامه معاصر

کتاب حاضر نمونه‌ای پژوهشی با موضوع پرده‌خوانی و تهیه‌کنندگان و کارگردانان نمایش در ایران است. در این کتاب ضمن تعریف مفهوم نقالی و پرده‌خوانی، به بررسی نمایش و پیشینه آن، همچنین ریختارهای نمایش ایران پرداخته شده است. مؤلف نمایش ملی ایران را با توجه به شیوه‌های کارگردانی معاصر بررسی کرده و نگاهی به تاریخ کارگردانی و شیوه‌های آن در تئاتر ایران و سیر تئاتر ملی دارد. در ادامه درباره ظهور و تأثیر بهرام بیضایی در نمایش ایران مطالبی را مرور کرده و به نویسندگی و کارگردانی او اشاره می‌کند. از روایتگری‌های نمایش‌های ایرانی می‌گوید و سپس پرده‌خوانی را همراه با ویژگی‌های یک پرده‌خوان به طور کامل توضیح می‌دهد. در ادامه محتویات مجلس پرده‌خوانی را نیز شرح می‌دهد. سپس به طور کامل درباره نقالی توضیحاتی به مخاطب انتقال داده و درباره یافته‌ها، آژداک‌ها، آرش، کارنامه بندار بیدخش می‌نویسد. در نهایت ضمن ارائه راهکارها و پیشنهاد‌هایی برای توسعه نقالی و پرده‌خوانی در نمایش ایران، به نتایجی در این زمینه دست یافته است که کمک می‌کند به این مهم دست یابیم که چطور می‌شود از فرم سنتی نقالی، برای اجرای آثار معاصر بهره برد؟! و چگونه می‌توان محتوایی جدید را در همان قالب نمایش‌های سنتی در تماشاخانه امروزی بر صحنه برد؟