زندگی نامه من

موضوع کتاب همانطور که از عنوانش پیداست، زندگینامه، خاطرات، خواب‌ها و تفکرات یونگ در طول سال‌های زندگی اوست. ولی در نگاهی عمیق‌تر، صرف‌نظر از مطرح شدن مسائل جنبی بسیار دیگر، بهانه‌ای است در جهت دعوت خواننده برای به بحث گذاشتن و شناساندن روان پیچیده آدمی و چگونگی رویش و پویش آن از بدو خلقت تا امروز.
تازگی و جذابیت روایت یونگ در این کتاب از آن‌روست که وی با توسل به شیوه‌های خاص مکتب روان‌شناسی خود، سعی دارد به طرق مختلف، به اعماق روان آدمی رسوخ کند و با بهره‌گیری از تمام دانش‌ها و دستاوردهای بشر در طول تاریخ، درام یا نمایشنامه ارتباط خدا با انسان و طبیعت را بازسازی و با فرو رفتن در اعماق و زوایای روان و برجسته‌سازی نیازها و خواهش‌های روحی و جسمی انسان، خواننده را در سفری دور و دراز ولی شیرین و دلچسب با خود همراه سازد.
شیوه یونگ در گفتار و نوشتار، ساده و بی‌پیرایه و بعضا شاعرانه و رمانتیک است؛ به ویژه در بخش‌هایی که از خاطرات زمان کودکی و نوجوانی‌اش سخن می‌گوید. ولی بحث‌های روان‌شناختی او – به مقتضای موضوع – ضمن گرایش به حماسی شدن، از سادگی فاصله می‌گیرد.
کتاب با مقدمه‌ای از یونگ درباره انگیزه و هدف نوشتن از کتاب شروع می‌شود. سپس 12 گفتار و چند پیوست از نویسنده آمده و در پایان نیز فرهنگ اصطلاحات و فهرست کامل آثار گردآوری شده یونگ درج شده است.
گفتارهای “زندگینامه من” عبارت‌اند از: نخستین سال‌های کودکی، سال‌های تحصیل در مدرسه، سال‌های دانشجویی، کار و کنکاش در زمینه روان‌پزشکی، زیگموند فروید، رویارویی با ناخودآگاه، آثار و نوشته‌ها، برج، سفرها، تصاویر خیال، پیرامون زندگی پس از مرگ، واپسین افکار.