جهانی شدن انقلاب اسلامی و پایان تاریخ

اصل جهاني شدن مبتني بر يک رويکرد سکولار مادي است و آن «اين جهاني شدن» است، بنابراين پادزهر آن «اين جهاني نبودن» مي‌باشد. با وقوع انقلاب اسلامي ايران در سال 1357 جبهه ديگري پيش پاي بشريت گشوده شد که بر مبناي «اين جهاني نبودن» استوار است. در اين کتاب مباحث «نظريه‌پردازي و ايدئولوژي و متعلقات آن‌ها»؛ «نظريات تاريخ‌مندي»؛ «دکترين مهدويت» و «دين و جهاني شدن» بررسي و به تحليل رهيافت‌هاي مطرح شده در مورد انقلاب‌ها پرداخته و نقش انقلاب اسلامي در تحول نظريه‌پردازي‌هاي معاصر و مباني هستي‌شناسانه و معرفت‌شناسانه انقلاب اسلامي بيان مي‌گردد. در پايان پس از تبيين نقش انقلاب اسلامي در احياي هويت اسلامي در عصر جهاني شدن، نظريات پايان تاريخ و انقلاب اسلامي مورد مقايسه تطبيقي قرار مي‌گيرد.