آدم های آن خانه

اين کتاب روايتگر ماجراي اهالي يک خانواده از ساکنان يک‌خانه قديمي است، عمارتي بزرگ و پرجمعيت متعلق به باباجون و مامان سودي که از پدرِ مامان سودي يعني آقاجون سرهنگ به آن‌ها رسيده است. باباجون و مامان سودي صاحب هفت فرزند مي‌شوند، فرزنداني که هرکدام سرنوشت خودشان را دارند، سرنوشتي که راوي کتاب يعني دختر سهيلا، نوه باباجون، که ديگر عمرش به اين دنيا نبوده و همه فرزندان و داروندارش را گذاشته و به دنياي باقي رفته است با زباني طنزآميز روايت مي‌کند.