نگاهی به فروغ

در کوچه باد می آید/ این ابتدای ویرانیست/ آن روز هم که دست های تو ویران شدند باد می آمد/ ستاره های عزیز/ ستاره های مقوایی عزیز/ وقتی در آسمان ، دروغ وزیدن می گیرد/ دیگر چگونه می شود به سوره های رسولان سر شکسته پناه آورد ؟/ ما مثل مرده های هزاران هزار ساله به هم می رسیم و آنگاه/ خورشید بر تباهی اجساد ما قضاوت خواهد کرد ./ من سردم است/ من سردم است و انگار هیچوقت گرم نخواهم شد/ ای یار ای یگانه ترین یار آن شراب مگر چند ساله بود ؟/ نگاه کن که در اینجا زمان چه وزنی دارد/ و ماهیان چگونه گوشتهای مرا می جوند/ چرا مرا همیشه در ته دریا نگاه می داری ؟