پی جو از بزرگترین دستاوردهای ادبی «خولیو کورتاثار» و یکی از کلاسیکهای ادبیات قرن بیستم است. داستان واپسین روزهای زندگی «جانی کارتر» نابغه ساکسیفون بر لبه ی درخشش و ویرانی با پسزمینه اگزیستانسیالیستی و پرداختی استادانه. در بخشی از این داستان میخوانیم: «ددی بهم زنگ زده گفته جانی خیلی حالش خوب نیست و من جلدی رفتهام هتل. جانی و ددی چند روزی است تو هتلی در خیابان لاگرانژ زندگی میکنند اتاقی در طبقه چهارم. همان دیدن در اتاق کافی بوده تا حالیم شود جانی تو بد فلاکتی گیر کرده؛ پنجره به حیاطی تقریبا تیره و تار باز میشود به طوری که صلات ظهر هم باید حتما چراغ روشن باشد برای روزنامه خواندن یا صورت همدیگر را دیدن... .