اما دولت ها هیچگاه در برابر اقدامات تروریستی مستمر و بی وقفه ای که علیه زنان به دست همسران یا همسران و دوستداران احساساتی و شیدای گذشته شان انجام می شود واکنشی چنین قاطع نشان نداده اند، هرچند تعداد این قربانیان بمراتب ار شمار قربانیان ترورهای سیاسی بیشتر است. در واقع، تروریسم همسران صمیمی و یار غار زنان، در مقایسه با خطرات ترورهای سیاسی افراط گرایان مذهبی و آسیب های ناشی از عملیات آنان ، تهدید و خطری کم اهمیت تر و مقوله ای مربوط به بافت اجتمایی جوامع مدرن قلمداد شده است، نه خطری جدی…