منصور قندریز در زمره هنرمندانی است که کار خلاقه خود را بر اساس اندیشه و بینش مشخصی دنبال کرده اند. پیشینه رویکرد قندریز به میراث فرهنگی و هنری گذشتگان به دوره های بدوی گرایی و اسطوره گرایی او باز می گردد که دست کم به لحاظ نظری زمینه ساز جهت گیری سقاخانه ای وی بوده است. ضرورت ریشه یابی فرهنگ شرقی، بازنگری در سنت های تصویری ایرانی و بهره گیری آگاهانه از دستاوردهای هنرمندان مدرن غربی از آن جهت برای او مهم بود که بتواند خود را به عنوان یک هنرمند ایرانی امروزی بشناساند.