کتاب حاضر، پژوهشی است که با روش کتابخانهای، میدانی و تحلیل آن بهصورت توصیفی با استفاده از قوانین و مقررات و عرف تجارتی مربوط به حقالعملکاری و معاملات محصولات کشاورزی بررسی شده است. نتایج حاصل حاکی از این است که حقالعملکاری نوعی وکالت در امور تجاری است ولی هرگاه حقالعمل کار به نام خود انجام دهد، عنوان وکالت بر او اطلاق نمیشود و قرار دادن وکالت بهعنوان ماهیت حقالعملکاری باعث ایجاد ناهمگونیهایی میگردد بلکه ماهیت حقالعملکاری با عقد اجاره اشخاص انطباق بیشتری دارد. بر اساس نتایج حاصله حقالعمل کاران محصولات کشاورزی و امران، قراردادهای خود را بایستی بهصورت کتبی منعقد نموده و وجه التزامی برای جلوگیری از عدم اجرای قرارداد در نظر بگیرند تا اطراف بهراحتی نتوانند از تعهدات خود یکجانبه عدول نمایند.