شیراز سدههای هفتم و هشتم شهری ست که تلاطمهای سیاسی و اجتماعی فراوان به خود دید. در دوره آلبویه بالندگی و شکوفایی را پشت سر گذاشت. در دو دوره اتابکان سلجوقی و سلغری، شیراز بسیار توسعه یافت، بر محلات شهر افزوده شد و بناهای عامالمنفعه زیادی ساخته شد. به دلیل اهمیت شیراز در این دو سده، بررسی جغرافیای تاریخ این مقطع زمانی اهمیت ویژه دارد. اختلاف در منابع آن دوره بزرگترین مشکل این پژوهش بود. در این کتاب، با بررسی منابع موجود، مکانهای تاریخی شیراز بررسی شده است؛ مکانهایی که در تحقیقات گذشته معرفی نشده یا بهاشتباه معرفی شدهاند.