دربارۀ کتاب عشق از دیار دریا (زندگینامه داستانی رابعه عدویه)
کتاب حاضر، روايتي داستاني از زندگي رابعه عدويه است که با زباني ساده و روان نگاشته شده است. رابعه عدويه، بانوي زاهد، صوفي و شاعر عربي در سده دوم هجري بود. آنگونه که وي از خدادوستي سروده است برميآيد که از شوق به خدا و آگاهي بر دريافتن زيبايي ازلي اوست نه از ترس عذاب يا طمع در ثواب او. او دختر «اسماعيل عدوي قيسي» بود. نام او را ازاينجهت رابعه گذاشتند که فرزند چهارم خانواده بود. رابعه يکي از کساني است که فريدالدين عطار در کتاب تذکره الاوليايش از او ياد کرده است. رابعه صوفياي بود ربوده جذبات الهيه و در طريقت جذبهاش بر سلوک غلبه داشت. او طبع شاعري هم داشته و اشعاري در عشق به خدا سروده است.