نسبی گرایی در حقیقت: مبانی مفهومی و روش شناختی

در این کتاب در فصل نخست، زبان حساس به بافت و معناشناسی‌های استاندارد برای تبیین جمله‌ها و گزاره‌های حساس به بافت، مورد بحث قرار می‌گیرد. کوشش این فصل بر آن است که نشان دهد یک نظریه معنا به طور عام و نظریه معنایی که می‌خواهد با حساسیت به بافت بپردازد، به طور خاص چه شکلی باید داشته باشد. نویسنده در فصل دوم می‌کوشد با محور قرار دادن یک نمونه از جمله‌های مورد مناقشه، شمه‌ای از نسبی‌گرایی را به نمایش بگذارد، برای این کار سه نظریه رقیب؛ یعنی «عینی‌گرایی»، «بافت‌گرایی» و «وصف‌الحال‌گرایی» به ترتیب توصیف و نقد می‌شود. فصل سوم، شامل گزارشی از دسته‌ای از نظریه‌های رقیب است که به نظریه‌های بافت‌گرایانه شناخته می‌شوند. در فصل چهارم، شرح مفصلی از تلاش «مک فارلن» برای ارائه معناشناسی متناسب با حساسیت به ارزیابی و تلاش او برای فعالیت‌پذیر ساختن این ایده از طریق قدرت تبیینی آن در کاربردشناسی زبان طبیعی ارائه می‌شود. در پایان یکی از کاربردهای «صدق نسبی»، یعنی «نسبی‌گرایی اخلاقی»، مورد بررسی قرار می‌گیرد.