درباره زبان و تاریخ

والتر بنیامین غالبا متفکری مرموز با آرایی نبوغ آمیز درمورد ادبیات، به ویژه جریان‌های حاشیه ای و فراموش شدهٔ ادبی، معرفی شده است. در این کتاب تلاش شده است تا دو مضمون اصلی تفکر بنیامین، یعنی فلسفهٔ زبان و فلسفهٔ تاریخ، و حضور این دو مضمون در آثار اولیه و فرجامین او برجسته شود. دو مقالهٔ نخست، «در باب زبان و زبان بشری» و «رسالت مترجم»، گویای فاز اولیه تفکر بنیامین و تاثیر پذیری او از الهیات و عرفان یهودی است. در متن بلند «در باب نظریه شناخت٬ نظریه پیشرفت»، ایده های بنیامین در مورد فلسفه تاریخ و تاریخ نگاری به شیوه ماتریالیستی آمده است. «تز هایی درباره مفهوم تاریخ» آخرین نوشته ای است که از بنیامین به جا مانده و یکی از مهمترین متون در سنت غربی درباره نظریه انقلاب و مسیانیسم است. برای روشن شدن پیوند میان زبان و تاریخ نزد بنیامین، مقاله ای از جورجو آگامبن به کتاب افزوده شده‌است که می‌کوشد ربط و نسبت مقولات تاریخی و زبانی را در نظر بنیامین نشان دهد.