بعد از بمباران وحشتناک شهر درسدن آلمان توسط متفقین (حدود چهار هزار تن بمب) در فوریهی ۱۹۴۵ (آخرین ماههای جنگ جهانی دوم) نهتنها عمارتها و ساختمانهای مشهور و تاریخی شهر ویران شدند، بلکه بیش از صد هزار نفر در این بمبارانها کشته شدند.
"لیانید والینسکی"، نویسندهی کتاب و نقاش اوکراینی، در ماه مهی همان سال همراه با چند افسر ارتش شوروی برای نجات آثار هنری بیبدیل این شهر وارد درسدن میشود و در عملیاتی تاریخساز بسیاری از این شاهکارها را طی «هفت روز» نجات میدهند.
"والینسکی"، که فرمانده عملیات بوده، در این کتاب ضمن شرح این عملیات، مدام گریز میزند به زندگی نقاشان این آثار و نیز تحلیل هنری برخی از این شاهکارها، و اطلاعات مغتنمی را ارائه میکند.
در انتهای کتاب، پیوستی تهیه شده که در آن عکسهایی از شهر درسدن پیش و پس از بمباران، و برخی از همین آثار هنری شاخص به صورت رنگی گنجانده شده است.