پیشایندها و پسایندهای ارتقای شغلی کارکنان در سازمان های دولتی

در کتاب حاضر بيان مي‌شود که عوامل متعددي ازجمله ابعاد شغلي، عوامل فردي و عوامل سازماني مي‌تواند منجر به ارتقاي جهشي در محيط کار شوند و پيشايندهايي براي ارتقاي شغلي باشند. ابعاد شغلي، ارتقاي شغلي را تحت تأثير قرار داده و ابعادي از شغل وجود دارند که مي‌توان بر اساس آن‌ها مشاغل را به سنجش درآورد و مديريت نمود ( هاکمن و اولدهام، ۱۹۷۵). از طرفي براي رسيدن به ارتقاي شغلي هر فردي در وهله اول، بايد نقاط قوت و ضعف خود را شناسايي کند و درصدد تقويت نقاط مثبت و رفع نقاط منفي برآيد. افراد بايد بدانند براي ارتقاي شغلي نياز به چه مهارت‌هايي دارند که تاکنون آن‌ها را به دست نياورده‌اند. افرادي که همواره درصدد ارزيابي کيفيت کارشان باشند و کيفيت را فداي سرعت و حجم بالاي کار نکنند، سريع‌تر پله‌هاي موفقيت را بالا مي‌روند. مهم‌ترين عامل سازماني مؤثر در ارتقاي شغلي، ميزان مشارکت کارکنان در تصميم‌گيري‌ها و تعيين اهداف سازماني است. هر چه فرد در تعيين اهداف و استراتژي سازمان نقش مهم‌تري داشته باشد و در اين زمينه نسبت به سايرين مورد مشورت بيشتري قرار گيرد، امکان ارتقاي شغلي وي افزايش مي‌يابد.