شاه عباس کبیر

شاه عباس کبیر هنگامی که به سلطنت رسید که غرب و شمال غربی کشور به اشغال عثمانیان در امده بود ودر شرق نیز خراسان مورد تاخت وتاز ازبکان قرار داشت.در صحنه ی داخلی طی دوازده سال پس از مرگ تهماسب،قدرت پادشاه کاهش یافته بود،دسته بندی های قبیله ای قزلیاشان مجددا به شکل حادی بروز کرده و دو گانگی میان ترکان وتاجیکان همانقدر شدت داشت که هنگام تاسیس سلسه ی صفوی در هشتاد سال قبل بود ودر غیاب یک شاه قدرتمند،هریک از مقامات عمده و دولتی تنها در فکر منافع خود بودند،که در نتیجه ی این عوامل،کشور در وضعیتی به هرج و مرج کامل به سر می برد.شاه عباس با اولویت بندی مشکلات متعدد توانست در طول مدت سلطنتش سلسه ی صفوی را به اوج قدرت،شکوه و عظمت خود برساند.