نویسندهی " دکارت تا دریدا "، این کتاب را در مقدمهاش با بهترین استعارهی ممکن تشبیه کرده است: یک پل. باور "پیتر سجویک" بر آن بوده که با خلق این اثر، پلی میان عرصههای تحلیلی و قارهای فلسفه بنا کرده است، ولی آوردهی این کتاب برای خوانندهی ایرانی بسی بیش از چیزی است که آن استاد فلسفهی دانشگاه کاردیف در ذهن میپرورانده است. کارکرد ترجمهی فارسی دکارت تا دریدا همچون مجموعهای از پلهاست که میان جزایر علیالاصل یکپارچه و علیالعارض گسستهی فلسفهی غرب در ایران بنا میشود. براین اساس، این کتاب برای هر خوانندهی ایرانی مفید خواهد بود.