در جلد چهارم از مجموعه «داستانهای شاهان صفویه»، زندگینامه داستانی «شاه صفی» ارائه میشود. شاه صفی، ششمین پادشاه صفوی در ایران است که از سال 1007 تا 1021 خورشیدی به مدت 14 سال پادشاهی کرد. در دوران حکمرانی او عهدنامه «قصر شیرین» میان صفویان و امپراتور عثمانی امضا شد. این پیمان با شرط پیوستن ایروان در قفقاز جنوبی به ایران و پیوستن تمام سرزمینهای میانرودان به عثمان صورت پذیرفت.