این کتاب حاصل درس های راولز درباره فلسفه سیاسی در دهه ١٩٨٠ است که درنهایت به صورت نوعی بازگویی نظریه «عدالت به مثابه انصافـ» درآمدند. راولز دراین کتاب خطوط اصلی تفکرش را مرور می کند ونیز برخی مسائل خاص راکه پیش تر درهیچ یک ازآثارش به آن ها نپرداخته بود می کاود.
اندیشه های راولز در این کتاب و نیز کتاب پیشین او به نام «نظریه عدالت» همچنان قوت و مناسبتشان رابا بحث های کنونی درباره موضوعاتی چون عدالت ولیبرالیسم حفظ کرده اند.