کتاب خانم دلوی نوشتهی ویرجینیا وولف و جزو اولین رمانهای نو است. این رمان یک روز از زندگی یک زن را در لندن بعد از جنگ جهانی دوم آن هم از زاویه دید زن توصیف میکند. زنی که عاشق زندگی و زندگی کردن است و با کوچکترین چیزی به وجد میآید. نویسنده در این کتاب تمرکز ویژهای روی جزئیات دارد و با بیان همین جزئیات توانسته زندگی روزمرهی قشر مرفه انگلستان را به تصویر بکشد.
این رمان در زمان خود رمانی نو و ساختارشکن بود. ویرجینیا وولف، نویسندهی صاحبسبک انگلیسی، به شیوههای سنتی رماننویسی انتقاد داشت؛ بنابراین در این رمان خیلی چیزها را به هم زد. اینکه تمام ماجراهای رمان در یک بازهی زمانی یکروزه و در یک شهر رخ بدهد و تمرکز روی یک شخصیت باشد، پدیدهی تازهای بود که وولف به دلیل علاقهاش به کشف شیوههای جدید در نوشتن امتحانشان کرد. او حتی سعی کرد برای بیان واقعیتهای ذهنی و حالات درونی شخصیتها هم متفاوت عمل کند. مثلاً برای شناساندن شخصیتها به مخاطب کتاب از توالی تکگفتارها یا نداهای درونیشان کمک گرفته است.
کتاب خانم دلوی را فرزانه طاهری ترجمه کرده است. در ابتدای کتاب و قبل از شروع داستان شاهد برشهایی از یادداشتهای روزانهی وولف دربارهی این کتاب هستیم؛ برای مثال: «15 اکتبر 1923: پر از فکرهای بکر برای این رمانام. احساس میکنم میتوانم هرآن چه را تا به حال به فکرم رسیده اینجا مصرف کنم. قطعا کمتر از هر زمان دیگری احساس اضطرار و اجبار میکنم. به نظرم، تنها نکتهای که مایهی تردیدم است شخصیت خانم دلوی باشد. شاید زیادی خشک، زیادی پرزرقوبرق و شیکوپیک است. اما میتوانم کلی شخصیت دیگر به کمکش بیاورم. امروز صفحهی صدم را نوشتم. البته تا ماه اوت گذشته همینطور کورمال داشتم راهم را پیدا میکردم. یک سال کورمال رفتم تا آن چیزی را کشف کنم که اسمش را گذاشتهام عملیات نقبزنی، که تکهتکه گذشته را، هر وقت که نیازی باشد، میگویم. تا به این جا این کشف اصلی من است.»