فاوست

" فاوست (بخش دوم) " نمایشنامه‌ای از "گوته"، شاعر و نویسنده‌ی مشهور آلمانی است. این کتاب را محمود حدادی به فارسی برگردانده است. فاوست شخصیتی است که با شیطان قرارداد می‌بندد و روحش را به او می‌فروشد. این نمایشنامه در دو قسمت به چاپ رسید و درواقع گوته سال‌های بسیاری از عمر خود را صرف نوشتن آن کرد. قسمت دوم نمایشنامه در سال 1832 یعنی سال مرگ گوته چاپ شد. در مدارس آلمان بخش دوم نمایشنامه‌ی فاوست به دلیل پیچیدگی در معانی و شکل روایت خوانده نمی‌شود؛ هرچند که بخش اول آن همیشه تدریس می‌شود.

تنها بخش اول فاوست به افسانه‌ی یوهان فاوست می‌پردازد. بخش دوم ماجرای ازدواج او با هلن و دیدن امپراتوری است. در قسمت دوم شعر فلسفی عمیقی نوشته شده است که هیچ شباهتی به قسمت اول داستان ندارد. فاوست تمام قدرت‌های دنیوی و معنوی را مورد آزمایش قرار می‌دهد؛ اما آن لحظه‌ای را که تمام سال‌ها در جست‌وجویش بود پیدا نمی‌کند. حتی عشق هلن تروا راضی‌اش نمی‌کند. سرانجام فاوست خسته و سالخورده می‌شود و تصمیم می‌گیرد به آبادسازی دریا بپردازد. این نقشه بسیار کوچک بود؛ اما او در نهایت می‌بیند همین کار کوچک که باعث خوشحالی بسیاری از مردم می‌شود، رضایت عمیقی در او ایجاد می‌کند.

بعد از نمایشنامه‌ی فاوست، صفت آن، فاوستی، میان مردم جا افتاد و اغلب به شخص جاه‌طلبی می‌گویند که برای رسیدن به قدرت و موفقیت دست از اخلاقیات می‌کشد. پیش از فاوست داستان‌های دیگری نیز بر مبنای قرارداد میان انسان و شیطان نوشته شده بود؛ مانند: تئوفیلوس آدانایی کشیش در قرن پنجم، نمایشنامه‌ی فریکن فن نیومگن در قرن شانزدهم، سناداکسس در قرن هفدهم.