تماشای نام خود در میان مردگان، لابد آرامشی به بار میآورد. سکونی ناشی از رویارویی با آن واقعهی ناگزیر، بیآنکه به واقع با آن روبهرو شده باشی. اگر شما دو نفر را یکجور صدا میزنید، لابد سرنوشتتان از جهات دیگر هم به هم شبیه است. احتمالاً مرگ او نزدیکترین واقعه به مرگ توست.