کایروس: کایروس و کرونوس در آثار هایدگر

این کتاب درباره رابطه «کایروس» و «کرونوس» در آثار «هایدگر» است. در ابتدا در این کتاب، سعی بر آن است تا زمان‌بندی و تاریخ‌مندی از رهگذر هستی و زمان فهم شود. در این کتاب نشان داده می‌شود که تلاش برای بنیان نهادن تاریخ‌مندی بر زمان‌بندی «دازاین»، تلاشی که بر مبنای طرح هستی‌شناسی بنیادین قرار دارد، فرو می‌ماند. این بدان خاطر است که شرح هایدگر از زمان اصیل بر پایه رابطه زمان کار «نورولوژیک» و «کایرولوژیک» فهمیده نمی‌شود. سپس تفاوت میان «پراکسیس» و «پوئیسیس» شرح داده می‌شود. در ادامه برای فهم زمان انقلاب به آزادی فراسوی قانون علیت پرداخته می‌شود. در ادامه رابطه متقابل پراکسیس و پوئیسیس بازروایی می‌شود و در این مقال درس گفتار هایدگر پیرامون «هولدرلین» به طور جامع مورد بحث قرار می‌گیرد. همچنین استدلال می‌شود که نقش مرکزی کار و سیستم در نوشته‌های هایدگر طی دهه ۱۹۳۰ تنها می‌تواند بر پایه بحث او در باب بنیان‌ها فهم گردد. در پایان به پرسشی در باب کار و بار سیاسی هایدگر در سال‌های ۱۹۳۳ ۱۹۳۴ در چارچوب رابطه زمان‌بندی و تاریخ‌مندی پاسخ داده می‌شود. همچنین استدلال می‌گردد که اگرچه تعامل هایدگر با نازی‌ها در برابر گرایش راستین پروژه فلسفی‌اش قرار می‌گیرد، با وجود این، این تعامل از رهگذر ابهام موجود در پروژه‌اش برانگیخته می‌شود.