ملکالشعرای بهار درباره یکی از غزلهای پروین گفته است: «هرگاه تنها غزل “سفر اشک” از این شاعر شیرینزبان باقی مانده بود، کافی بود که او در بارگاه شعر و ادبیات حقیقی جایگاهی عالی داشته باشد…».