این کتاب فصل مهمی از تاریخ شفاهی آموزش عالی ایران است که در قالب روایتی مستقیم و گفتوگویی پیرامون رخدادها، زمینهها و پیامدهای سیاسی و اجرایی این حوزه در فاصله زمانی سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۲ گرد آمده است. این دوره از تاریخ تحولات نظام علمی کشور حکایت از نوعی چرخش گفتمانی در سیاستگذاری و برنامهریزی دولت در زمینه آموزش و پژوهش و فناوری دارد که هم متأثر از جنبش و رویکرد اصلاحات در ایران است و هم بر آهنگ گستره آن تأثیرگذار است. در پایان کتاب نیز دو مصاحبه با نشریه «چشمانداز ایران» و «اندیشه پویا» در این خصوص، ارائه شده است.