فیلسوف گریان

«هراکلیتوس»، «هراکلیت» یا «هرقلیطوس» از فیلسوفان «ایونیایی» دوره پیشاسقراطی است، که بنابر گفته «کاترین آزبورن»، نویسنده و فیلسوف انگلیسی می‌توان او را تأثیرگذارترین فیلسوفِ این دوره نامید. وی شاهزاده «اِفسوس بود» و بايد فرمانروای اِفسوس می‌شد، اما از این سِمت به نفعِ برادرش کناره گرفت. او از همشهریانش بیزاری می‌جست و آنان را مورد تحقیر و توهین قرار می‌داد. وی حتی «هومر» و «فیثاغورس» که پیش از خودش می‌زیستند را نیز از نقد و تحقیر مستثنا نمی‌کرد و معتقد بود هومر را باید از میانِ صفحاتِ کتاب بیرون کشید و تازیانه زد. هراکلیتوس به همین دلیلِ بیزاری از مردم، محل اقامتش را ترک کرد و در کوه‌ها و دشت‌ها زندگی‌اش را ادامه داد. وی در این مدت، از گیاهانِ کوهی تغذیه می‌کرد، که همین عمل، باعثِ ابتلایش به بیماری استسقا شد که از همان بیماری نیز درگذشت. در این کتاب مخاطبان با سنت‌های فکری، فلسفی و فرهنگی هراکلیتوس آشنا می‌شوند و پاسخ او را نسبت به مسائل زمان خود درمی‌يابند.