این کتاب علاوه بر مباحث دستوری از رویکردی زبان شناختی نیز برخوردار است مولف در این کتاب خصوصیات آوایی، صرفی و نحوی و نیز چگونگی شکلگیری واژهها را در زبان فارسی معاصر تبیین میکند و گاه نیز به کشف ویژگیهایی در عناصر سازندهی زبان و روابط میان آنها دست مییابد که طرح آنها در نوشتههای دستورنویسان فارسی زبان پیش از او سابقه نداشته. نمونههایی که از زبان فارسی معاصر در این دستور مطرح شده بر اساس آثار نویسندگانی چون صادق هدایت، صادق چوبک، علی دشتی، جمالزاده و دیگران و نیز نوشتههای روزنامهها و مجلهها و سرانجام شنیدههای مولف هنگام اقامت در ایران بوده که در متن اصلی و نیز برگردان فارسی با رعایت شیوهی املای هر نوشته نقل شده است.