نامه عاشقانه به زمین

نويسنده در اين اثر تلاش کرده است مخاطب را در جايگاهي قرار دهد که بتواند زمين را به‌عنوان مادر خود و ديگر انسان‌ها بازشناسد؛ هموکه همه موجودات زنده و غيرزنده پيرامون ما را با سخاوتي مادرانه در دامتان خود مي‌پرورد. چگونه مي‌توان چنين مادري مهربان را دوست نداشت و به او عشق نورزيد؟ چگونه مي‌توان سرمايه‌هايش را تباه کرد و روي سبزش را سياه؟ اين اثر نسبت ما را با زمين از نگاهي ديگر تعريف مي‌کند و راهي ديگرگون را به‌سوي اخلاق محيط‌زيست مي‌گشايد.