عباس کاظمی با نگارش این کتاب و تأکیدش بر «جامعهشناسی زندگی روزمره در ایران» از یکسو با ادبیات علوم اجتماعی کلیشهای در ایران فاصله گرفته و به مطالعۀ واقعیتهای عینی جامعه پرداخته است و از دیگرسو با ظرافت و هوشمندی، ابعادی بسیار مهم و پیچیده از زندگی روزمرۀ ایرانیان را در چند دهۀ اخیر بررسی کرده است. امیدوارم که محققان و روشنفکران ایرانی با مطالعۀ این کتاب به مطالعۀ زندگی روزمره و جهانزیستۀ ایرانیان بیشتر علاقهمند شوند و از پرداختن به مباحث انتزاعی و بریده از متن جامعه فاصله بگیرند. مطالعۀ کتاب امر روزمره در جامعۀ پساانقلابی حداقل مرا به چنین کاری مشتاق کرد.
علی میرسپاسی