مشارکت سیاسی اجتماعی زنان در دهه های دوم و سوم و چهارم انقلاب اسلامی

ورود بانوان به عرصه فعاليت‌هاي اجتماعي- سياسي هميشه با فراز و نشيب‌هاي زيادي همراه بوده است. اين امر در اروپا با ورود به عصر رنسانس و پيدايش انقلاب صنعتي آغاز شد. با ورود فرهنگ غربي به ايران، به‌خصوص آشنايي رضاخان با فرهنگ و آداب‌ورسوم کشور ترکيه روند ورود بانوان به فعاليت‌هاي اجتماعي تسريع شد. البته اين مهم با اقتباس از فرهنگ غربي که در بسياري از جاها با فرهنگ بومي مردم ايران که آميخته با عنصر مذهب است در تعارض بود. پس از جنگ جهاني دوم و برکناري رضاخان و به قدرت رسيدن آخرين پادشاه سلسله پهلوي فعاليت اجتماعي بانوان با تشکيل، تشکل‌ها و جمعيت‌هاي مختلف به شکل منسجم‌تري درآمد ازجمله مي‌توان به سازمان زنان ايران اشاره کرد. پس از پيروزي انقلاب و استقرار جمهوري اسلامي به علت مشکلات ناشي از جنگ تحميلي وقفه‌اي در مشارکت سياسي بانوان به وجود آمد. پس از اتمام جنگ با توجه به سياست‌هاي حاکم، مشارکت سياسي، اجتماعي بانوان رو به فزوني رفت. با شروع دهه چهارم انقلاب اسلامي و روي کار آمدن دولت دهم براي نخستين بار يک زن در کابينه دولت بر کرسي وزارت تکيه کرد. با توجه به سياست‌هايي که دولت‌مردان در پيش‌گرفته‌اند مي‌توان به نتيجه رسيد که مشارکت سياسي اجتماعي بانوان در دهه چهارم انقلاب از افزايش بيشتري برخوردار خواهد بود.