این کتاب درباره زندگی و شعر «کاظم غواص» است؛ فارغ از تمام آن حواشی که پیرامون نام او را فراگرفته است. شاعری که به ادعای خود، «دامن دشت جنون را چاک زده بود». کسی که نیما دربارهاش گفته بود: «خیلی دل کنده بود....» حواشی زندگی غواص، پیلهای ضخیم پیرامون آثارش تنیده است که دست یافتن به حقیقت ماجرا را دشوار میکند. او را جنجال بزرگ شعر سده اخیر میخواندند. پروندهای که هرازگاهی گشوده میشود. اما در این کتاب تلاش شده است تا باوجود محرز بودن ادله، همهچیز شاعر در آن «خطا» خلاصه نشود و دستکم در این میان، «شعر» حکم برائت بگیرد.