دو سده سخنوری 8 (زندگی سعدی شیرازی)

«ابومحمد مشرف‌الدین مصلح بن عبدالله بن مشرف»، متخلص به «سعدی» (۶۰۶ – ۶۹۰ ه.ق) شاعر و نویسنده پارسی‌گوی ایرانی است. اهل ادب به او لقب «استاد سخن»، «پادشاه سخن»، «شیخ اجل» و حتی به ‌طور مطلق، »استاد» داده‌اند. او در نظامیه بغداد -که مهم‌ترین مرکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به حساب می‌آمد - تحصیل و پس از آن به‌ عنوان خطیب به مناطق مختلفی نظیر شام و حجاز سفر کرد. سعدی سپس به زادگاه خود، شیراز، بازگشت و تا پایان عمر آنجا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده ‌است که به «سعدیه» معروف است. در این کتاب، سعی شده تا در یک مقدمه و هشت گفتار، دانسته‌هایی از حیات سعدی شیراز که وجه تاریخی قوی‌تری نسبت به سایر موارد دارد، ارائه و بررسی شود.