موضوع زندگی و رفتار تجارد و صاحبان صنایع پیوسته در هاله ای از ابهام در بوده است. این قشر اجتماعی بر خلاف سیاسیون، علما و روشنفکران کمتر به تدوین نظرات و فعالیت های خود به انحای مختلف از جمله یادداشت و خاطرات می پرداختند. بنابراین فقدان این مسئله در جایی که آمارهای رسمی به هیچ وجه نمی توانند واقعیت های زندگی اقتصادی معاصر را نشان دهند، اهمیت مطالعه یاد شده را دو چندان می کند. بنابراین بر اساس رویکرد تاریخی شاید بتوان تجند د صنعتی در ایران را به گونه ای دیگر شناخت. زاویه ای که در میان روشنفکران به طور عام و اقتصاددانان به طور خاص مغفول مانده، اما روز به روز اهمیتش بیشتر مورد تاکید قرار می گیرد. شناخت گذشتگان می تواند نگاه ما به هویت ایرانی را از طریق بررسی گذشتگانی که تلاش های بی نظیری برای توسعه ایران مدرن داشتند، احیا کند. تلاش برای یافتن الگویی در تاریخ اقتصادی مدرن ایران ضروری است. تعدد چنین تحقیقاتی ما را در طراحی چنان الگویی کمک می کند.