وقتی نیچه گریست

وقتی «نیچه گریست»، آمیزه‌ای از واقعیت و خیال، جلوه‌ای از عشق، تقدیر و اراده در وینِ خردگرای سده نوزدهم، و در آستانه زایشِ دانش روانکاوی است. «فردریش نیچه»، فیلسوف آلمانیِ جواي است که هنوز شناخته نشده است. «یوزف برویر»، از پایه‌گذاران روانکاوی و دانشجوی پزشکی و جوانی به نام «زیگموند فروید»؛ همه اجزایی هستند که در ساختار رمان درهم تنیده شده‌اند تا حماسه فراموش‌نشدنی رابطه خیالی میان بیماری خارق‌العاده و درمانگری استثنایی را بیافرینند. در این رمان، دو مرد برجسته و اسرارآمیز تاریخ، تا ژرفای وسواس‌های خویش پیش می‌روند و در این راه، به نیروی رهایی‌بخشِ دوستی دست می‌يابند.