سبک شناسی ادراکی: تحلیل مقایسه ای سبک در آفرینش های ادبی و هنری دوره ی صفویی و گورکانی

باوجود ماهيت ميان‌رشته‌اي سبک‌شناسي نوين، رويکردهاي مختلف اين شاخۀ علمي به ابداع ابزارهاي روش‌شناختي‌اي که بتواند همۀ آفرينش‌هاي هنري انسان را مطالعه کند بي‌اعتنا بوده‌اند؛ سبک‌شناسي ادراکي باهدف رفع اين کمبود شکل‌گرفته است. در اين رويکرد، سبک‌شناسي کليتي است که سبک‌شناسي ادبيات صرفاً بخشي از آن است. اين کليت، در مقام تمثيل، همانند پازلي است که با کنار هم قرارگرفتن قطعاتش تکميل مي‌شود؛ از بخش‌هاي ديگر اين سبک‌شناسي جامعْ سبک‌شناسي نقاشي، معماري، خوشنويسي، موسيقي، و ديگر هنرهاست که مکملِ سبک‌شناسي ادبيات مي‌شوند. کتاب حاضر با هدف نشان دادن سبک به‌عنوان کليتي که محدود به ادبيات نيست و بيان اين موضوع که سبک چه در ادبيات و چه در ساير هنرها نمودي از انديشه¬ي غالب يک دوره است تدوين شده است. نويسنده، براي دستيابي به اين هدف، پس از معرفي مباني نظري به استخراج انديشه‌ي غالب حاکم بر دوره‌ي صفوي در ايران و گورکانيان در هند پرداخته است. سپس با ابزارهاي سبک‌شناسي ادراکي به تحليل مقايسه‌اي سبک در آفرينش‌هاي هنري (معماري، خوشنويسي و نقاشي) و ادبي (شعر و نثر سبک هندي) پرداخته شده است.