بررسی تک گویی در هفت رمان دفاع مقدس (پل معلق، شیار 143، ضریح چشم های تو، شطرنج با ماشین قیامت، کودکی های زمین، گنجشک ها بهشت را می فهمند، هلال پنهان)

تک‌گویی یا مونولوگ، یکی از شگردهای ادبیات داستانی و هنرهای نمایشی است که در آن شخصیت داستان یا گوینده شعر خطابه یا داستان یا وصف و درددلی را به تنهایی، خطاب به خود یا بینندگان و شنوندگان، عرضه می‌کند و در برابر دیالوگ قرار می‌گیرد. تک‌گویی، ممکن است پاره‌ای از داستان و نمایشنامه را تشکیل دهد یا خود، داستان یا نمایشنامه‌ای مستقل باشد. در این کتاب با بررسی هفت کتاب داستان دفاع مقدس شامل «پل معلق»، «شیار صد و چهل و سه»، «کودکی‌های زمین»، «هلال پنهان»، «گنجشک‌ها بهشت را می‌فهمند»، «ضریح چشم‌های تو» و «شطرنج با ماشین قیامت» با انواع گونه‌های مختلف تک‌گویی و نقش‌شان در پیشبرد داستان، آشنا می‌شوید.