درآمدی بر جامعه شناسی دین پیتر ال. برگر

در این کتاب نویسنده، «جامعه‌شناسیِ پیتر برگر» را با نگرشی الهیاتی به موضوع دین و دین‌داری ارائه می‌دهد. برگر در یک دوره فکریِ بلندمدت از این نظریه دفاع می‌کند که دین به‌مثابه «سایبانی مقدس» است؛ به طوری که افراد جامعه را در زیر چتری فراگیر و نظم‌بخش گردهم می‌آورد. در این حیطه، دین، سازوکاری شناختی‌ - ‌معنایی است که به شیوه‌ای مقدس، نحوه زیستن جمعی و فردی را برای انسان فراهم می‌کند. برگر در بخش دیگری از زندگی خود به رابطه دین و سکولاریزاسیون بیشتر می‌اندیشد و به این نتیجه می‌رسد که بُعد نظم‌بخش و نهادین دین در حال فروکاهش است اما بُعد شناختاری و فردی آن همچنان در حال رشد است. در دوره اول به این رابطه می‌اندیشد که مدرنیته به سکولاریزاسیون منجر می‌شود، در نظریه دوم به «دین‌داری‌های ترکیبی» و «سبک‌های دین‌داری» توجه می‌کند و به طور کلی به «دین خصوصی» که مؤلفه اصلی دوران مدرن است توجه می‌کند. بنابراین نظریه خطی او در باب رابطه دین و مدرنیته جای خود را به نظریه‌ای ترکیبی و تلفیقی می‌دهد که در آن مدرنیته به «حذف دین» منتهی نمی‌شود بلکه به «تغییر دین» کمک می‌کند.