سوای بزرگان، اشراف و کارگزاران دولتی که حدود سیصد سال پیش به فرانسه رفتند و از خود سفرنامه و خاطرات برجا گذاشتند، گروهی شامل دانشجویان و سپس پژوهشگران و روشنفکران، در طلیعه تجدد ایرانی، به جهت آشنایی با غرب و آموختن دانشهای جدید به فرانسه رفتند و در نامههایی به دوستان و آشنایان خود، از تمدن و فرهنگ اروپایی و افکار و بارهایشان در زمینههای گوناگون نوشتند.
هدف این کتاب، بررسی و خوانش فرازهایی از نامههای افراد برجستهای چون علامه دهخدا، علامه قزوینی، صادق هدایت، سهراب سپهری، علی شریعتی، غلامحسین ساعدی و شاهرخ مسکوب است که در دورههای زمانی مختلف در پاریس به سر بردند و این نامهها بیانگر روحیات و رفتار فردی و اجتماعی و نیز اندیشه و داوری آنها در مورد فرهنگ و جامعه میزبان است.