تایپوگرافی یک معضل ناپیدا و پنهان در گرافیک ما بوده و هست. تایپوگرافی موردی در گرافیک ایران است که طی پنج نسل از گرافیستهای ایرانی به دلیل دوران طفولیت گرافیک ایران به معنی واقعی مورد توجه قرار نگرفته و شناخته نشده باقی مانده است. پنج نسل هر یک به فراخور موقعیت زمانی خود سعی در حل و فصل مسئله تایپ داشتهاند. هر یک راهحلهایی غریزی و موردی پیدا کردهاند، ولی هیچگاه بنیاد و اساس آن شناخته نشده، و یا اگر شناختی هم بوده، محدود و سطحی بوده است. اکنون شاید برای فهم و درک همه جانبه این مورد مهم به زمان مناسبی برای بحثی گسترده نزدیک شده باشیم.